fbpx

Dit Is De Reden Dat Je Na Een Paar Weken Al Weer Afhaakt In De Sportschool

Lifestyle Coaching JDV Online coaching

Waarom is het toch zo lastig om je voorgenomen doelstellingen te behalen in de sportschool? Waarom belanden de meeste goede voornemens überhaupt al vrij snel weer in de prullenbak voordat je ook maar enigszins goed op gang bent gekomen? Of dat nu sporten is, het starten van een ander voedingsprogramma of het afleren van een slechte gewoonte.

Zodra je weet wat de kernoorzaken zijn waar je als mens altijd mee te maken zult krijgen in je leven zul je meer begrip hebben voor je natuurlijke gedrag in tijden waar je het moeilijk(er) hebt. Aan het einde van deze blog hoop ik je geleerd te hebben wat je er aan kunt doen om de activiteiten waarvan je weet dat ze goed voor je zijn te blijven doen.

Sporten

Sporten is een activiteit waarvan de meeste mensen wel weten dat het goed voor ze is.  Je wordt er fitter en sterker van. Het is goed voor een sterk immuunsysteem en het verdrievoudigd je sexappeal. Okee, bij dat laatste speelt kleding en attitude ook een belangrijke rol, maar toch. Je kent de voordelen, je bent gemotiveerd en gaat uiteindelijk naar de sportschool of doet die activiteit die ook ik als sporten zou bestempelen.

Na een enthousiast begin gaat het na een tijdje toch weer ergens mis waardoor je sportritme weer verstoord wordt. Voor je het door hebt zijn er twee weken voorbij en begint het uitstel steeds meer kenmerken van afstel te krijgen
Herken je dit bij jezelf?

Ben jij iemand die enthousiast ergens aan begint om na een paar weken erachter te komen dat de bank of luie stoel thuis steeds lekkerder zit? Heb je moeite om jezelf na een dag hard werken weer op te pakken en weer opnieuw in beweging te zetten? Na een lange werkdag kom je thuis, beloon je jezelf met een heerlijke maaltijd om vervolgens al dan niet met je partner gezellig op je bank of je luie stoel te gaan uitbuiken.

Je onbewuste is er al lang achter gekomen wat het wezenlijke verschil is tussen de sporttas gaan pakken, in de auto te stappen of de fiets te pakken, de weg te vinden in de drukke sportschool om op een tijdstip thuis te komen dat er nog maar een klein stukje avond is OF er bewust voor kiezen om zich nog wat langer te wentelen in comfort.

Zeker nu het buiten weer kouder wordt is het contrast tussen thuis blijven en er (opnieuw) uit gaan groter. Je weet het alleen zelf nog niet of je ontkent het nog. Dat kan ook. Begrijpelijk, want in de kern spelen er slechts twee primitieve basisgevoelens een rol in bovenstaande situaties, namelijk pijn en plezier.

Twee primaire gevoelens waar vanuit je onbewuste van nature altijd handelt. In de kern simpel bedoelt om je te helpen te overleven en je te helpen voort te planten. Een dak boven je hoofd, warmte om je heen, eten nabij en gezelschap om je nageslacht mee te kunnen produceren al valt de praktijk doorgaans wat minder plastisch uit. Goed je bent dus geprogrammeerd om vanuit deze twee gevoelens te handelen om zo efficiënt mogelijk door het leven met al zijn ups en downs te laveren. Pijn is wat je het liefst wilt vermijden en plezier wil je juist opzoeken en koesteren.

Pijn om te ontwikkelen

Om te begrijpen hoe pijn er uiteindelijk voor kan zorgen dat je plezier ervaart moet je weten dat dat pijn en plezier worden onderverdeeld in gradaties.

Op een schaal van 1 tot 10, waarbij 1 het verliezen van een dierbare zou kunnen zijn, is daarbij vergeleken het balen van het feit dat je je bus of trein net hebt gemist en je nu een uur later op de plek van je bestemming arriveert,  een 7.

Uiteraard is deze indeling subjectief en afhankelijk van het moment.

Na een tijdje sporten waarin je niet met de goede instelling sport wordt het ongemak (pijn) dat je voelt wanneer je uitbuikend op je luie stoel zit in een lekkere warme omgeving en denkt aan de fysieke inspanning waar je je een tijdje geleden voor hebt opgegeven iets dat na een tijdje begint te schuren.

Doordat je niet de juiste aanpak hebt en hierdoor ook geen resultaat voelt en ziet op de korte termijn ga je de deur al snel helemaal niet meer uit.

En zo wordt je (weer) sponsor van een sportschool.

Het wordt tijd om je onbewuste te gaan vertellen dat het zo niet langer kan. Dat het een schop onder de welbekende reet kan krijgen als het nog langer doorgaat je pogingen om fitter, sterker, slanker, gespierder en laten we vooral het sexappeal niet vergeten, te saboteren.

Wat? Saboteren?

Je hoort het goed. Je onbewuste heeft er namelijk helemaal (nog) niet voor gekozen om zich uit te sloven alleen maar zodat jij je goed kunt voelen.

Daar moet je meer voor doen dan alleen maar je spieren in beweging te zetten. Je lijf wil zich helemaal (nog)  niet vrijwillig inzetten voor een serie zware oefeningen of dat (half)uurtje denderen buiten weer of geen weer.

Hoe moet je dit nou aanpakken?

Als je mijn blogs een beetje kent, weet je hoe ik over trainingen denk en hoe deze er in de kern uit moeten zien. Om een ander lijf te creëren zal je hoe dan ook aan de bak moeten. In de sportschool of daarbuiten. Zoals het sportmerk Nike zegt: Just do it!

Maar dat wist je al zeg je?
Uiteraard, maar wist je ook dat je iedere keer dat je jezelf in beweging zet, je dit ook moet doen met een bepaalde benadering?

Door iedere training net even iets meer te doen dan je vorige training (meer herhalingen, gewicht of beide, of juist meer kilometers binnen een bepaalde tijd afleggen) dwing je niet alleen je spieren en je hart en longen om zich aan te passen, maar zal je steeds vaker bepaalde stofjes ervaren die in je hersenen aangemaakt worden.

Tijdens en direct na het sporten zorgen stofjes zoals endorfine, serotonine en oxytocine voornamelijk voor pijndemping tijdens en vlak het sporten en dit levert eveneens een bijna gelukzalig gevoel op waardoor je je let op: goed voelt over de zojuist gedane inspanning. Yep. Mooi he? Hardlopers kennen dit verschijnsel overigens  als “Runners High”.

Nu hebben de meeste mensen die beginnen aan hardlopen en zelfs de gevorderden altijd een dermate hoge trainingsintensiteit dat dit verschijnsel sneller ontstaat, maar voor het aanmaken van die stofjes bij je krachttrainingen moet je wel iets meer doen.

Inspanningen die op een te laag niveau liggen omdat je ofwel te lang met je sportmaatje aan het beppen bent tussen de setjes of die te weinig uitdaging bevatten, voorkomen dat je de eerder genoemde stofjes aanmaakt, waardoor je zelden de psychologische voordelen ervaart van een krachtraining. Sterker nog, hierdoor is het risico veel groter dat je de trainingen saai gaat vinden.

En terecht want er is immers geen tot weinig uitdaging op deze manier en dat als die er niet is wordt er ook geen pijnprikkel afgegeven, worden de gelukshormonen niet voldoende vrijgemaakt én nog belangrijker: is er ook geen enkele  kans op vooruitgang. En geen vooruitgang is stilstand, iets waar je je niet voor hebt ingeschreven bij het fitnesscentrum.

Uitdaging wordt vooruitgang

Alleen wanneer je lijf middels een bepaalde intensiteit wordt bezig gehouden kan er sprake zijn van uitdaging en is er ook groei voor vooruitgang.

Welke vooruitgang? Meer sexappeal weet je nog? En voor wie dat niet wil: meer kracht, conditie, sterkere botten en of een gespierder/strak lijf.
Of nog concreter en praktischer: gemakkelijker de trap op en af kunnen lopen, langere afstanden kunnen wandelen, Langer met je (klein)kinderen kunnen spelen, beter en dieper slapen, meer rust in je hoofd, betere bloedwaarden (bloeddruk, cholesterol, suiker).

Kijk, kortstondige fysieke “pijn” tijdens een moeilijke inspanning zal er altijd zijn en is slechts het gevolg van de neveneffecten van de inspanningen die je lijf moet leveren omdat het (opnieuw) wordt uitgedaagd. Dit uit zich tijdens de oefening in een hogere hartslag, verzuring in de spieren, en krachtverlies.

Allemaal prima neveneffecten die je moet leren te koesteren naarmate je lijf zich buiten de sportschool steeds beter gaat voelen en je je spiegelbeeld stiekem steeds leuker gaat vinden.
Je kunt namelijk je lijf nog uitdagen, een voorrecht dat niet iedereen is gegeven.

Mijn slotpleidooi

Hoe lekker die bank of stoel ook aanvoelt waar je deze blog op zit te lezen, hij zal er straks, na je uurtje sporten ook nog staan en dan nog veel lekkerder zitten. Wetende dat “goed bezig zijn in de sportschool” nu ook echt zo is, vergeleken met vroeger, omdat je het nu ook voelt in de vorm van een voldaan gevoel.

Telkens wanneer je ongemak voelt in de sportschool vraag jezelf dan af: Waarom ben ik hier ook al weer en train daar dan ook naar. Krachttraining is een serieuze zaak dus werk aan je focus voor een veilige en effectieve training. Weet waarom krachtraining juist goed voor jou is en als de voordelen niet belangrijk voor je zijn kun je altijd nog gaan korfballen. Leuk voor de gezelligheid, maar biedt niet de voordelen die krachttraining op oudere leeftijd wel heeft.

Focus je dus op hetgeen je moet doen, stop met beppen (dat kan na de training wel) en voor je het weet komen die fantastische stofjes weer vrij en kun je zelfs beter trainen dan je van tevoren gedacht had.

Pijn en plezier liggen heel dicht bij elkaar. Dat zal altijd zo blijven. Maar door je met de kennis in de blog te wapenen op de momenten dat je het wat moeilijker hebt, kun je je geest zo conditioneren dat je er naar uitkijkt om een uurtje te gaan sporten en zodra dat gebeurt wordt het onderdeel van je leefstijl en wil je nooit meer mee stoppen.

Meer leesvoer

Ouder dan 40? Like dan onze Facebookpagina voor de beste tips over gezond ouder worden

Share via
Copy link
Powered by Social Snap